add_action( 'wp', 'bbloomer_remove_sidebar_product_pages' ); function bbloomer_remove_sidebar_product_pages() { if ( is_product() ) { remove_action( 'woocommerce_sidebar', 'woocommerce_get_sidebar', 10 ); } }

Een blauwe lucht: zo voelt mijn hoofd na een mindfulness cursus gevolgd te hebben.

Mindset

4 dingen die ik van een mindfulness cursus heb geleerd

13 november 2017

Tags: , ,

In de tijd tussen het moment dat ik had besloten mijn baan op te zeggen en het daadwerkelijk beginnen aan mijn leven als digital nomad, zit zo’n half jaar. Ik had mezelf deze tijd ‘gegeven’ zodat ik naast mijn baan mijn nieuwe leven kon gaan indelen. Maar een half jaar is best wel lang, zeker als je staat te trappelen om je nieuwe plannen uit te voeren. Ik merkte dat ik onrustig was, alleen maar bezig met de toekomst en totaal niet lekker in m’n vel zat. Halverwege besloot ik dat het zo niet langer ging en meldde ik me aan voor de eerstvolgende 8-weekse Mindfulness Cursus (in Amsterdam, bij het Centrum voor Mindfulness). Het was iets dat ik al langer wilde doen, maar wat er telkens niet van kwam. Blijkbaar was het eerder niet zo nodig en misschien heeft het me daarom nu wel zoveel opgeleverd. De volgende vier dingen heb ik ervan geleerd.

Lees ook: Omgaan met perfectionisme: thuis & op reis

4x geleerd van een Mindfulness Cursus

Moeten = willen

Tijdens een mindfulness cursus ga je jouw gedachten onderzoeken, waardoor jij je bewust wordt van je gedachten. Zo kwam ik erachter dat ik de hele dag door van alles moest van mezelf. “Ik moet zo gaan douchen en dan moet ik daarna opruimen, eten en m’n administratie doen”. Maar moeten is heel negatief: als je iets móet doen, dan krijg je daar een afkeer van. Stel je voor dat jouw leidinggevende de hele dag tegen jou zegt wat jij allemaal moet doen. Misschien doe je dat dan wel – wat het blijft je baas – maar wel met veel tegenzin. Terwijl als hij het aardig vraagt, of gewoon overlegt, je het geen probleem vindt.

Dus doordat ik van alles van mezelf moest, schoof ik het allemaal voor me uit. Tot ik besloot alle ‘moetjes’ in mijn hoofd om te zetten naar ‘willen’, ‘kunnen’ of ‘gaan’. De eerste stap hiervoor is bewustwording, de tweede het omdraaien van de woorden, en dan gaat het uiteindelijk vanzelf en merk je ineens op dat je het uit jezelf op de goede manier zegt. En wat blijkt? Nu ik niks meer moet, maar doe omdat ik het wil, doe ik uiteindelijk veel meer!

Bewuste keuzes maken

Tijdens de week in het stilteklooster merkte ik het al: door stil te zijn en geen afleidingen te hebben, kom je tot jezelf en wat jij echt wilt (daar besloot ik dan ook een digital nomad te worden). Maar na terugkomst in Nederland kwam de snelheid toch weer terug. Dankzij de mindfulness cursus kwam ik weer wat meer in het ‘nu’. Door niet meer de hele tijd verder te racen, kom ik er steeds beter achter wie ik ben en wat ik wil. Dit helpt me bij het maken van bewuste keuzes, terwijl ik eigenlijk een ontzettende twijfelkont ben. Heel chill dus.

Lees ook: Een week in een stilte-retraite: mijn ervaring

Gezonder leven

En die bewustere keuzes trekken ook door in mijn gezondheid. Ik eet al een tijdje voornamelijk veganistisch, maar kon sommige dingen zoals koekjes en chocolade vaak toch niet weerstaan. Of ik at het níet, en in de plaats daarvan wel veel andere vegan dingen, maar bleef onverzadigd. Nu lukt het me beter naar m’n lichaam te luisteren en op basis daarvan keuzes te maken. Heb ik honger, of gewoon trek? Heb ik echt zin in kaas, of gewoon iets vettigs? Als dat toch echt kaas is, ga ik naar de kaasboer en bestel ik het lekkerste broodje dat er is. Maar hoe meer ik mezelf zo vrij laat, hoe minder behoefte ik daar eigenlijk aan heb.

Het hoeft niet altijd goed te gaan

Ik ben een gevoelig persoon en kan enorm genieten van fijne dingen, maar ook diep in de put zitten op momenten dat het slechter gaat. En hoewel mindfulness je sowieso al leert niet te oordelen, struggle ik er echt minder mee dankzij het verhaal over ‘De Herberg’, dat tijdens de mindfulness cursus werd uitgedeeld. De tekst wordt gebruikt als metafoor voor het leren toestaan van zowel de fijne als de minder fijne gevoelens. Het is een reminder dat het niet altijd alleen maar goed kan gaan, dat de mindere dagen er ook mogen zijn, en vooral dat die weer voorbij gaan. Ik heb het op m’n kast geplakt en lees het wekelijks door:

De herberg

“Dit mens-zijn is een soort herberg
Elke ochtend weer nieuw bezoek.

Een vreugde, een depressie, een benauwdheid,
een flits van inzicht komt
als een onverwachte gast.

Verwelkom ze; ontvang ze allemaal gastvrij
zelfs als er een menigte verdriet binnenstormt
die met geweld je hele huisraad kort en klein slaat.

Behandel dan toch elke gast met eerbied.
Misschien komt hij de boel ontruimen
om plaats te maken voor extase.

De donkere gedachte, schaamte, het venijn,
ontmoet ze bij de voordeur met een brede grijns
en vraag ze om erbij te komen zitten.

Wees blij met iedereen die langskomt
de hemel heeft ze stuk voor stuk gestuurd
om jou als raadgever te dienen.”

Lees ook: 3 dingen die ik van het boek ‘Doe één ding’ heb geleerd

Gek eigenlijk he, hoeveel veranderingen er plaats kunnen vinden als je je mindset verandert? Maar het gebeurt niet over één nacht, er is training en volhouding voor nodig. Ik probeer elke dag te mediteren en ga zo nu en dan naar een lesje mindfulness om het bij te houden, maar net als met alle andere dingen in het leven gaat dat de ene keer wat beter dan de andere keer. En dat is oke. 😉

Heb jij wel eens over het volgen van een Mindfulness cursus nagedacht? 

17 likes

Your email address will not be published.